Rick stond vol ambitie op, maar toen realiseerde hij zich ineens dat het deze dag Allerheiligen was, en daarmee heel Italië een verplichte vrije dag had. Daar gingen zijn ambties. Toen maar de krant. Het nieuws in Rome werd nog steeds beheerst door een uitspraak van de paus van eergisteren over het Italiaans schoolsysteem. De man heeft dus aardig wat invloed. Toen maakte Rick er maar een toeristisch dagje van. Hij vond het nog onverstelbaar dat hij de tram kon uitpakken om bij het Collosseum uit te komen.

Daar kocht Rick ook maar weer een nieuwe zonnebril. Er werden al weddenschappen afgesloten over hoe lang onze grootverbruiker het met deze zou volhouden. De occhiali waren echter wel nodig, aangezien het nog steeds schitterend weer was in Lazio. Nu snapte onze zonaanbidder weer waarom hij naar Italië wilde. Rick trok over de Heiligeweg langs het Forum Romanum en de markt van Traianus en zette zijn zoektocht naar een Nederlands-Italiaans woordenboek voort. Tussen het Hongaars en Filippijns vond zijn moedertaal echter geen plaats. Wel zag hij een editie van la Divina Commedia, het meesterwerk van Dante (1265-1321). Het moment waarop hij zich door Beatrice naar het Paradijs zou kunnen leiden kwam dan ook al snel dichter bij.

Thuis vervloeke Ago Ognisanti. Ook hij had de hele dag niets kunnen doen. Iedereen moest gewoon maar gaan werken. Daarnaast stond de kerk gelijk met de Mafia. Het beeld dat Rome zo’n kerkelijke stad is moet dan ook wat gerelativeerd worden. De gewone Romein is bijna net zo atheïstisch als de gemiddelde Nederlander. Rick bracht glimlachend zijn avond door met een dikke zaterdag Volkskrant.