Verhuizen
28/10/99 23:00 Opgeslagen in: Rome
Roma, Karin’s compleanno 1999
(Quarto Giorno, 26°
Het Bulgaarse reiswekkertje liet tegen vijven van zich horen. Aangezien dat twee uur eerder was dan de bedoeling was, gaf Rick er een subtiele ram op en draaide zich nog maar eens op. Dat hij om zeven uur veertig toch nog zijn bed uitkwam, was slechts te danken aan zijn kamergenoten die er ook al vroeg uitmoesten. Tijd voor ontbijt was er echter niet meer, omdat Rick om negen uur op de Via Edoardo Jenner had afgesproken. Gelukkig ging de reis met de 280 en tram 8 voorspoedig, maar het was een hele trip.
Deze kamer was wat groter, in een betere buurt, en meer ingericht, maar niet zo centraal. Er was ook nog een andere man, Beppe, die die dag voor een aantal dagen naar Parijs zou vertrekken. Hierdoor kon Rick er al vanavond slapen. Vanaf 1 November zou de huur voor het eerst betaald moeten worden. Agostino zou diezelfde avond helpen met de koffers. Rick leek een huis te hebben gevonden!
Het eerste college zou ook die ochtend zijn, al om half negen, maar toen onze student om half elf eindelijk arriveerden trof hij slechts een aantal studenten aan die zeiden dat er iig. nu geen les was. Toen trok Rick maar richting het internetcafé maar aan zijn mailrelaties zijn nieuwe adres te geven; de Senaat en het Volk van Rome hadden hem opgenomen.
Rick trof wat door de stad, schoolde wat Nederlanders bij op het plein voor het Pantheon en observeerde op het terras van het Café Cavour, op het gelijknamige plein de mensen. Terug in de herberg pakte hij zijn boeltje. In drie dagen is toch best wel wat troep te maken. Simon lag boven hem te slapen; tegen zevenen gingen ze met de Deense meisjes eten. Rick belde nog even zijn huis contacten, ook de familie Paris had nu een kamer voor hem gevonden. Tegen elven kwam Agostino; Rick nam afscheid van zijn vrienden, werd bijna doodgeknuffeld door Camilla en nam plaats in de FIAT van de regisseur.
Ze moesten heel Rome weer door. Agostino zapte om de tien seconden van radiostation, om dat hij muziek zocht voor zijn nieuwe film, over kinderen in Napoli. Aangekomen bleken er nog wat mensen te zijn. Marco, in wiens kamer Rick terecht zou komen, zijn college Paolo, een Tunesiër en een meisje, Fiaminia. Rick praatte de rest van de avond met Marco en Paolo, met Paolo vooral in het Frans, omdat het Italiaans toch nog wat problemen gaf. Moe maar voldaan ging Rick slapen. Marco zou om half negen voor wekker spelen en de sleutels copiëren.
Amsterdam, 25 Oktober 1999
Hoi Rick, hoe heb je het in Rome? Heb je al een huisje gevonden? Ben je al een beetje gesettled? Je zal vast wel heel erg mooi weer hebben enzo. Hier is het echt klote weer en ik verlang iedere dag meer naar Barcelona.
Veel plezier en tot snel, mails, enz. Linda
(Quarto Giorno, 26°
Het Bulgaarse reiswekkertje liet tegen vijven van zich horen. Aangezien dat twee uur eerder was dan de bedoeling was, gaf Rick er een subtiele ram op en draaide zich nog maar eens op. Dat hij om zeven uur veertig toch nog zijn bed uitkwam, was slechts te danken aan zijn kamergenoten die er ook al vroeg uitmoesten. Tijd voor ontbijt was er echter niet meer, omdat Rick om negen uur op de Via Edoardo Jenner had afgesproken. Gelukkig ging de reis met de 280 en tram 8 voorspoedig, maar het was een hele trip.
Deze kamer was wat groter, in een betere buurt, en meer ingericht, maar niet zo centraal. Er was ook nog een andere man, Beppe, die die dag voor een aantal dagen naar Parijs zou vertrekken. Hierdoor kon Rick er al vanavond slapen. Vanaf 1 November zou de huur voor het eerst betaald moeten worden. Agostino zou diezelfde avond helpen met de koffers. Rick leek een huis te hebben gevonden!
Het eerste college zou ook die ochtend zijn, al om half negen, maar toen onze student om half elf eindelijk arriveerden trof hij slechts een aantal studenten aan die zeiden dat er iig. nu geen les was. Toen trok Rick maar richting het internetcafé maar aan zijn mailrelaties zijn nieuwe adres te geven; de Senaat en het Volk van Rome hadden hem opgenomen.
Rick trof wat door de stad, schoolde wat Nederlanders bij op het plein voor het Pantheon en observeerde op het terras van het Café Cavour, op het gelijknamige plein de mensen. Terug in de herberg pakte hij zijn boeltje. In drie dagen is toch best wel wat troep te maken. Simon lag boven hem te slapen; tegen zevenen gingen ze met de Deense meisjes eten. Rick belde nog even zijn huis contacten, ook de familie Paris had nu een kamer voor hem gevonden. Tegen elven kwam Agostino; Rick nam afscheid van zijn vrienden, werd bijna doodgeknuffeld door Camilla en nam plaats in de FIAT van de regisseur.
Ze moesten heel Rome weer door. Agostino zapte om de tien seconden van radiostation, om dat hij muziek zocht voor zijn nieuwe film, over kinderen in Napoli. Aangekomen bleken er nog wat mensen te zijn. Marco, in wiens kamer Rick terecht zou komen, zijn college Paolo, een Tunesiër en een meisje, Fiaminia. Rick praatte de rest van de avond met Marco en Paolo, met Paolo vooral in het Frans, omdat het Italiaans toch nog wat problemen gaf. Moe maar voldaan ging Rick slapen. Marco zou om half negen voor wekker spelen en de sleutels copiëren.
Amsterdam, 25 Oktober 1999
Hoi Rick, hoe heb je het in Rome? Heb je al een huisje gevonden? Ben je al een beetje gesettled? Je zal vast wel heel erg mooi weer hebben enzo. Hier is het echt klote weer en ik verlang iedere dag meer naar Barcelona.
Veel plezier en tot snel, mails, enz. Linda