rick filosofeert

elitair, elegant, arrogant, sinds 14 mei 1977

Liefde in de lichtstad

Ze stond wat onwennig op het perron,
omgeven als ze was door scouts.
Nu was ze scouts wel gewend.
Maar daar kwam ze dan ook niet voor.
Ze zou bezoek krijgen uit het verre Amsterdam
Nu waren er in Eindhoven de laatste tijd wel vaker mensen uit landen van ver maar die kwamen niet voor haar, maar voor iets anders dat de stad al weken in zijn greep had
Langzaam schoof het gele ros het station binnen.
Waarom er 'lasciate ogne speranza, voi ch'intrate' op de buitenkant stond, snapte ze ook niet, maar dat was niet zo erg.
Er kwam een hele stroom mensen uit de trein.
Maar Jasper en Rick zag ze nog niet.
Of was die zwaaiende hand van een van hen.
Ja, dat zouden ze kunnen zijn.
Al spoedig kreeg ze twee maal drie zoenen op de wang.
Ze liep naar haar auto'tje, waar Rick achterin schoof en Jasper, met wie
Ze jaren geleden nog eens had gezoend, nam plaats.
De vrienden reden over lanen, genoemd naar oorloghelden en straten,
refererend aan de Alsace, Haut-Comté; en het Ile-de-France.
Uiteindelijk reden ze Lotharingen binnen, waar ze haar auto'tje parkeerde
Het was etenstijd, en Jasper en Rick zouden wel honger hebben, dacht ze.
Ze zette zich aan het werk, terwijl spelende katjes om haar heen bewogen
De Amsterdammers keken intussen naar een strijd op een groen veld, waar magiërs als Rui Costa en Figo vochten.
Ze keek wat mee, terwijl ze de spinazie en de kaas verspreidde.
de muren waren geel geschilderd, zodat een zekere mediteraine sfeer creëerde
Het was nog rustig thuis, omdat haar huisgenote, de zus van haar ex-vriendje, er niet was
De pasta smaakt lekker, dacht ze tevreden, daar zullen die jongens van smullen. En dat deden ze ook.
Rick bleek een aantal mensen in de buurt te kennen.
Zo belde hij op zijn speeltje met een Susanne, die hij blijkbaar uit
Amsterdam kende.
Na het eten liepen er allerlei Italianen op het scherm rond.
Rick bleek ze allemaal te kennen, van toen hij nog in Rome woonde
Ze gaapte een beetje, zo'n boeiende wedstrijd was het niet.
De jongedame was dan ook blij toen ze de bus naar het centrum pakte.
Ze liepen nog even langs een vriend van Rick, die bij de bioscoop aan
Het kaartjes scheuren was, maar toen kon een eerste glas bij 'la Route' genomen worden.
Jasper en Rick troffen daar Susanne en haar broertje, die helemaal uit Nuenen waren komen fietsen.
Suus en Rick leken diep in gesprek, dus ze babbelde wat met Jasper, die had ze al lang niet meer gezien; de uitmarkt en het zonnetje dat toen scheen leken ook al weer zo lang geleden

De Nuenenmensjes stelden voor om naar Café Thomas te gaan; daar had ze nog nooit van gehoord, maar het klonk wel leuk. Er werd gedanst, die Rick stond natuurlijk al snel op het podium, een beetje met Suus te dansen, en ook zij vermaakte zich prima met Jasper en genoot van haar biertje.
Na een tijdje was het even tijd voor iets anders. Ze gingen naar de Blue Parrot. Daar leek een gezellige sfeer te hangen.
Dat was ook zo, maar niet voor zo heel lang.
Een jongen keek ineens agressief naar Rick, wijzend dat hij door de laatste nat gemaakt zou zijn
Rick, onschuldig als altijd, trok zich maar snel iets terug.
Tijdens Santana kwam Celine ineens met Rick te dansen.
Dat is toch eigenlijk ook wel een leuke jongen, constateerde ze.
Zo had ze nog niet eerder over hem nagedacht.
Susanne had afgesproken met haar broertje, om samen terug te fietsen, en
Die was nog in Café Thomas, het vroegere meneer van Dijk.
Ze gingen dus weer terug die kant op.
Rick had nu echt het ideale podium gevonden. Hij danste dat het een lieve lust was en communiceerde wat met een meisje aan de bar.
Hij kreeg een beetje dorst en daalde af naar het plebs.
Rick haalde een biertje en gaf die aan Jasper en Celine.

Jasper leek een beetje moe te zijn en ging zitten.
Rick en Celine bleven maar dansen.
Celine twijfelde een beetje, hoe zou dat verder gaan? En kon dat wel, met Japser enzo?
Toch gebeurde, eigenlijk automatisch, wat er al een paar minuten aan zat te komen. De tongen speelde met elkaar als Paganini met zijn viool had gedaan.
De omstanders vonden het grappig. Jasper ging maar wat babbelen met eenmeisje op het podium. Die vond het wel een rare situatie.
Ze werden allemaal wat moe. En tegen vieren besloten ze naar buiten te gaan
Toen moest ze iets onthullen:
In Eindhoven zijn er helemaal geen nachtbussen.
En het is te ruim opgezet om naar huis te lopen.
Iedereen moest dus een Taxi nemen.
Er waren veel mensen.
Er waren weinig Taxi's.
Het was koud.
Rick probeerde de centrale te bellen.
Ze zochten steun en warmte bij elkaar.
Uiteindlijk wisten ze dik een uur later een auto te veroveren.
Dat was nog een hele rit.
Zij betaalde maar dacht ze; die jongens zijn zulke arme studentjes.
Thuis besloot Jasper dat hij wel even mocht pesten.
Ze speelden nog wat met de hele kleine katjes en Rick en Celine zoenden nog wat.
Jasper ging maar naar bed.
De anderen knuffelden nog wat, maar om de situatie niet nog complexer te gaan maken ging ze maar slapen.
's ochtends werd iedereen al vroeg door het licht en de felixen gewekt.
Er waren vijf broodjes en er was sterke koffie.
Jasper wilde maar snel weg.
Dus zaten ze al vroeg in de trein, nadat ze gehaast afscheid hadden genomen.
Rick en Jasper bespraken verwonderd, en moe, de dag tevoren.
Celine keek ze even na, maar reed snel weer naar huis.
Ze glimlachte
Het was wel een dagje geweest.
En vanavond zou Nederland vast winnen.
Waardoor het mooie dag zou worden.