Design Thinking op zn Delfts (Recensie)

23/05/2018 Door Rick Lindeman

De wereld van Design Thinking wordt vaak geassocieerd met de wilde wereld van Startups. Boeken erover zijn dan ook druk opgemaakt en vol hippe verhalen. Een goed voorbeeld is het – overigens uitstekende – This is Service Design Doing, dat onlangs verscheen. Dat het ook anders kan, bewijst Guido Stompf in zijn ‘Design Thinking; Radicaal Veranderen in kleine stappen’

Stompf promoveerde op Design Thinking aan de technische universiteit Delft. In dit boek beschrijft hij zijn methodes voor Design Thinking op basis van zijn onderzoek en jarenlange ervaring. Het is een heel rustig boek geworden, dat een stevige theoretische basis biedt voor mensen die met Design Thinking aan de slag willen gaan.

Een oude kiosk

Veel boeken over Design Thinking nemen de zogenaamde ‘Double Diamond’ als basis voor het proces van Design Thinking. Dit betekent dat je eerst heel erg divergerend naar een opgave kijkt, om uit eindelijk tot een probleemstelling te komen en dan weer gaat divergeren op zoek naar oplossingen. Om vervolgens op basis van prototypes en veel te itereren te komen toen het uiteindelijke resultaat.
De Technische Universiteit Delft, van oudsher een universiteit met een sterke Industrial Designafdeling, kijkt er met een iets andere bril naar. Dat bleek eerder al uit het werk van Paul Hekkert en Mathijs van Dijk. Zijn introduceerden het begrip ‘Reframing’ in hun boek ‘Vision in Product Design’ (2011). Hiermee bedoelden ze het op basis van onderzoek de opnieuw definiëren van de opgave, waardoor ineens heel andere oplossingen in beeld kwamen. Hun meest bekende voorbeeld is de Stationskiosk. Deze veranderde rond 2010 in een kleine supermarkt, waardoor de omzet gigantisch steeg. De behoefte van de reiziger werd door deze kiosk veel beter vervuld.
Stompf zet dit ‘reframing’ centraal in zijn design thinking proces. Niet alleen in het begin, zoals bij de double diamond, maar na elke cyclus van ontwerpen, prototype bouwen en testen kan je opnieuw naar de opgave kijken. En zo kan je een steeds beter ontwerp maken.
Om dit enigszins hanteerbaar te maken verdeelt hij het ontwerpproces in drie fasen: getting the right frame, getting the right design, en getting the design right. In de eerste fase gaat het om op 1 dag snelle prototypes te maken om te komen tot gevoel van de juiste richting te komen. Vervolgens gaat het om de meest passende frames uit te werken (het meer klassieke ontwerpen), en daarvan de allerbeste uiteindelijke helemaal uit te werken. En tussen elke fase test je of de vraag die je stelde wel klopte.
Stompf heeft hier veel woorden voor nodig. Hij legt wel tien keer uit waarom het belangrijk is meerdere frames te onderzoeken. Ook heeft hij blijkbaar van zijn redacteur te horen gekregen dat het ook een praktisch boek moest worden, en besteed daarom ook nog een paar hoofdstukken aan facilteertechnieken. Daar zijn echter veel betere boeken voor. Waar ik wel wat aan had is zijn hoofdstuk waar hij beschrijft hoever je -visuele – prototypes in welke fase moet uitwerken. Dit zorgt dat de vaart erin blijft.
Het is dus een uitgebreid boek dat je een stuk inzicht geeft hoe succesvolle Design Thinking en innovatie processen lopen (hoewel sommige voorbeelden slecht gekozen zijn). Het ligt aan je eigen leerstijl of je een meer docerend boek als dit waardeert, of het meer actiegerichte eerder genoemde This  is Service Design Doing. Beide boeken vullen elkaar ook mooi aan. Het is dan ook mooi dat op deze manier dit gedachtegoed op meerdere manieren voor iedereen toegankelijk wordt gemaakt.
Het boek is te koop via onze managementboek-link