rick filosofeert

elitair, elegant, arrogant, sinds 14 mei 1977

De reis van onze helden, Rick, Celine, Dennis en Brigitta, leek al snel te stranden door een vertraagd vliegtuig en een gemiste connectie, maar na een paar uur op het altijd gezellige vliegveld van Sao Paolo doorgebracht te hebben, kwamen ze dan toch aan in Rio.
Het Atlantis hotel in Copacabana werd best luxe gevonden en vervolgens vertrok het gezelschap naar het strand. Daar bleek echter snel dat winter in rio niet zozeer een koude temperatuur tot gevolg heeft, maar wel een snel dalende zon. Toch bleek het legendarische strand mooi gevuld met Voetballers en voetvolleyers.

Zaterdag trokken onze vromen naar het christus beeld bovenop. Het leed een beetje aan het vrijheidsbeeld effect: zo groot als opo de foto is het niet. Toch werden de obligate foto's van Rick als verlosser snel geschoten, en genoten van het indrukwekkende uitzicht, om vervolgens aan een lange afdaling door het Tijuca woud te beginen..

's Avonds kwamen wij ineens in een sambaclub terecht, Carioca da Gema, waar onze houterige europeanen zich eenw erg vonden tussen hordens swingend Carioca's (Inwoners van Rio). Het geluk dat van iedereen afstraalde kwam ook op ons terecht, even waanden wij ons Braziliaan.
De volgende dag stond in het teken de Tram (uit 1896) naar Santa Teresa, met 80 km per uur in een oud wagentje de berg op terwijl er mensen op en af springen en er steds meer sloppenwijken langs komen.. de python is er niks bij...Dit was een van de vele modaliteiten van Rio, naast de beperkte, maar uitstekende Metro.
's avonds bezochten de heren een 'typisch braziliaanse'-club, waarbij ze aan elke kant belaagd werden door locale schonen..(eehh die zouden ons vast niet zomaar aardig vinden)... en wat deed die zuigzoen nou in de nek van D.W.?
We zijn ook naar het Maracana geweeest, ooit het grootste stadion van Rio. Hier spelen Flamengo, Fluminense en Botofogo meestal hun thuiswedstrijden. Deze week besloten ze helaas een andere deelstaat te verblijden met hun spel. Alles over het Braziliaanse voetbal is te vinden op Futebol, the Brazilian way of life, statistieken op Terra. Forca Fluminense!

Na Rio zijn we eerst naar Foz do Iguacu gegaan, waar we vanuit daar de ontzagwekkende watervallen hebben bewonderd. We zijn ook in Argentinie en Paraguay geweest. Vooral Paraguay was een bizar en stoffig land. Ciudad del Este leek wel een grote markt. In Argentinie werd Celine ziek, dus die dag heeft o Rick zijn Portugees kunnen verbeteren in een kliniek. In het binnenland spreekt niemand Engels. In Foz hadden ze ook nog een mooie club, waar we nog een msn-heldin, Cintia, aan overhielden.
Vervolgens zijn we vier dagen per paard, boot en voet de pantanal door getrokken. Dit mega-wetland (zo groot als Frankrijk) is stoerder dan de amazone... we hebben Toecans, Papagaaien, Tapirs (zeer zeldzame miereneters, de gids zag er 5 in 14 jaar), heel veel kaaimannen, tutuiu's (Ooievaars) en mega-cavia's (Capibara's) gezien..

Het EK werd ook gevolgd. Op het vliegveld van Cuiaba de wedstrijd van duitsland gezien. Erg spannend als je zag hoeveel kansen ze kregen. De brazilianen leefden met ons mee. Van Nederland-Tsjechie werden de Highlights bekeken om een sneeuwerige TV in het oerwoud. De Zweden werden verslagen in een kroeg in Salvador.
In Salvador de Bahia (in het noordoosten van Brazilie) wordt Sao Joao gevierd. dit is het grootste feest naast carnaval. De oude wijk, Pelourinho, werd helemaal opgetuigd. Savador was tot 1736 hoofdstad van brazilie en daarom zatem we hier tussen de koloniale gebouwen. Het feest was een grote dansende mensenmassa op de pleintjes van de Binnenstad rond het Praca de Se. Onze helden dansten daar rustig in mee, ligt flirtend met de dames om ons heen en onze 'zussen' (Woning, 2004).
De stad had echter geen strand, dus daarom brachten we een dag door op het paradijselijke eiland Itaparica, aan de andere kant van de Bahia de Todos o Santos. Hier werd Celine ook nog verder verfraaid met een Henna Tattoo. De West-Indische Compagnie van de Republiek der zeven Verenigde Nederlanden had hier bovendien een fort gebouwd in het jaar dat zij Salvador in bezit had.


De belangrijkste Modaliteit van Salvador is de lift, hoewel ook aan een metrosysteem gebouwd wordt. De stad kent namelijk een bizar hoogteverschil tussen boven- en benedenstad. De Jezuiten bouwden in 1632 al een lift met touwtjes. De huidige lift dateert van 1877 en is gelukkig heel wat veiliger.
We sloten de reisaf met een fijne vertraging van 15u. Thank you for choosing Varig, Obrigado..(meer hierover)